Alexander
Nagrodzie Nobla w dziedzinie chemii nie poświęca się tyle samo uwagi, jak nagrodzie pokojowej lub w dziedzinie literatury – szczególnie w roku, gdy kontrowersyjnie przyznano ją Bobowi Dylanowi. Wśród tego całego zamieszania z Dylanem, mało kto zauważył, że tegoroczne nagrody Nobla z chemii właśnie dały nam klucz do nieśmiertelności. Dokładniej, to trójka naukowców opracowała “najmniejsze urządzenie na świecie” – cząsteczkę, które może wytwarzać ruch mechaniczny celem wykonywania określonych zadań, takich jak wymazywanie chorób lub naprawa obrażeń ciała. To wielka sprawa i świetna wiadomość dla każdego, kto chciałby żyć wiecznie.
Te zmotoryzowane maszyny są 1000 razy mniejsze niż średnica ludzkiego włosa. Naukowcy spędzili trzy dekady rozwijając nanomaszyny i gromadząc po drodze dość zróżnicowaną kolekcję wysoko – zaawansowanych, funkcjonalnych mini-botów. Zaprojektowali nano wersje dźwigów, silników nawet samochodów z napędem na cztery koła. Wszystko zbudowane z pojedynczych cząsteczek, które są 10.000 razy mniejsze niż grubość ludzkiego włosa. Reakcja chemiczna pozwalająca na poruszanie ich jest skomplikowana, ale w zasadzie wszystko co należy zrobić, to dodanie odrobiny ciepła do wzbudzenia elektronów wewnątrz każdej cząsteczki.
Zmienia to całkowicie dotychczasowy sposób leczenia chorób i daje możliwość przedłużenia naszego życia. Te skomplikowane i precyzyjne mini-maszyny mają potencjał całkowitej zmiany nowoczesnej medycyny. Zapomnijmy o dozowaniu antybiotyków podczas infekcji lub chemioterapii w leczeniu raka. Zamiast tego, lekarze przepisywać będą maleńkie nanoboty, które zostały specjalnie zaprojektowane do działania na określone komórki i mogą dostarczać lek lub nawet wykonywać zabiegi mikrochirurgiczne takie jak usunięcie chorej tkanki lub naprawa uszkodzonych kości. Z rozwiązaniem problemu chorób dotrzemy do punktu, w którym organizm ludzki nie będzie rozpadał się w dotychczasowym tempie. Średnia długość życia ludzkiego mogłaby wychodzić poza to, co kiedykolwiek rozważano za możliwe – to znaczy, o ile naukowcy mają rację, to byłoby to 115 lat.
Oczywiście, technologia ta ma wciąż długą drogę do przebycia Technologia ta jest wciąż jeszcze bardzo niedojrzała – podczas ogłaszania zwycięzców, Komitet Nagrody Nobla porównał silnik molekularny na obecnym etapie, do tego z branży motoryzacyjnej z 1830r. Jest to jeszcze bardzo długa droga do przebycia, by można było działać w sposób precyzyjny i bezpieczny. Nie znaczy to, że nie widać już korzyści z tego rodzaju technologii w naszym życiu. Przyznanie nagrody Nobla wprowadziło mechanikę molekularną w światło reflektorów, ekscytując również naukowców i co ważniejsze, instytucje, które ich finansują. Dzięki temu odnotować można postęp w tempie znacznie szybszym niż jest prognozowany.
Wg. Joe McGauley
Thrillist